İstiklal marşının kabulünün 100. Yıldönümü olması münasebetiyle 2021 yılı “Mehmed Akif Yılı” olarak ilan edildi. Edildi ama gözle görülür, kulakla duyulur bir etkinlik olmadı. Ben birkaç sohbette safahatından bazı parçaları okudum. Ümit veren bir şiirini yazarak da anayım dedim.
Merhum Akif Safahat’ın birinci kitabına aldığı “AZİM” başlıklı şiiri ümit vermek yönüyle diğerlerinden daha çok dikkatimi çekmişti. Onu sevgili okurlarıma sunmak istiyorum.
Sa’di, O bizim şarkımızın ruh-u kemali /Bir ders-i hakikat veriyor, işte meali:
“Vaktiyle beş on kafile sahraya düzeldik/Gündüz yürüdük hep, gece bir menzile geldik.
Çok geçmedi baktım bir adam haşir-u haib/Koşmakta. Meğer eylemiş evladını gaib.
Biçare gidip haymelerin hepsine sormuş/Biur taş bile görmüşse hemen oğluna yormuş.
Avare peder, nerede bulursun onu derken/Gördüm ki ciğer paresinin tutmuş elinden
Lebriz -i meserret geliyor bizlere doğru/Taşmış da gözünden akıyor şimdi süruru,
Yaklaştı şuturbana nihayet dedi yekten/Evladımı buldum… nasıl amma? onu bilsen
Karşımda ne görsem (O) dedim, geçmedim asla/Aldatsa da tahminimi binlerce heyüla.
Azmimde fütür eylemedim, ye’si bıraktım/Kumlarda yüzüp zulmletin a’makine daldım;
Hep ruh kesildim, ne boğuldum, ne bunaldım/Tevfik-i ilahi edip en son inayet Gördüm gözümün nurunu karşımda nihayet.”
İm’an(dikkat) ile baksak oluyor işte nümayan/Sa’di bile göstermede bir meslek-i irfan.
Bir gaye-i maksuda şitabeyliyen adem(adam)/Tutmuşsa bidayette eğer azmini muhkem,
Er geç bulacak dilhahını (gönül isteğini) sa’yile elbet/Zira bu şuunzar-ı tecellide hakikat.
Olsun da emel azm-i teharriye mukarin/Tevfik zuhur eylemesin sonra, ne mümkin!
Ba’zan iki üç haybet olur rehzen-i ümmid/İnsan o zaman etmelidir azmini teşdid
Ye’sin sonu yoktur ona bir düşersen/Husrana düşersin çıkamazsın ebediyyen
Mahküm olarak ye’se(ümitsizliğe) şu biçare peder de/Evladını şayed o karanlık gecelerde
Vaçgeçmiş olsaydı aramaktan, ne bulurdu?/Elbet biri candan, biri canandan olurdu!
Son yıllarda, özellikle son aylarda ülkemizin insanında bir ümitsizlik baş çekiyor. Gençlerimizin çoğu Ülkemizden ümidini kesmiş Yurt dışına gidiyor, gitmeyi düşünüyor.
Akif’in bu şiiri bu gençlerimize bir ümit vereceği, ülkemizde kalırsak ve yılmadan çalışırsak ekonomi de, sosyal hayat da normale dönecek huzur içinde yaşayacağız kanaatini verecektir inşallah.
Bu arada “ümit” kelimesini ümmid olarak kullanmasının şiir tekniği gereği olduğunu belirtmek istiyor, bu kelimenin umut şeklinde kullanılmasının doğru olmadığını vurguluyorum M.H.G.
Yorum yazarak Düzce Parantez Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Düzce Parantez hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Haber ajansları tarafından servis edilen tüm haberler Düzce Parantez editörlerinin hiçbir editöryel müdahalesi olmadan, ajans kanallarından geldiği şekliyle yayınlanmaktadır. Sitemize ajanslar üzerinden aktarılan haberlerin hukuki muhatabı Düzce Parantez değil haberi geçen ajanstır.
Şimdi oturum açın, her yorumda isim ve e.posta yazma zahmetinden kurtulun. Oturum açmak için bir hesabınız yoksa, oluşturmak için buraya tıklayın.
Yorum yazarak Düzce Parantez Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Düzce Parantez hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Haber ajansları tarafından servis edilen tüm haberler Düzce Parantez editörlerinin hiçbir editöryel müdahalesi olmadan, ajans kanallarından geldiği şekliyle yayınlanmaktadır. Sitemize ajanslar üzerinden aktarılan haberlerin hukuki muhatabı Düzce Parantez değil haberi geçen ajanstır.